Hier is hij dan, de laatst beloofde blog die op mijn reismee pagina zal verschijnen. Het is inmiddels alweer 4 weken geleden dat ik thuis kwam van mijn geweldige Au Pair avontuur in Ierland. Door een drukke start in Nederland is het er helemaal bij in geschoten om nog een afscheidsblog te schrijven, maar hier is hij dan eindelijk!

Ik heb genoten van de laatste weken voordat ik weer naar huis ging, het ene laatste weekend ben ik met 3 goede Au Pair vriendinnen naar het Hookhead lighthouse in Wexford geweest. Het was erg lekker weer (zowat heel mei) , we hebben heerlijk op de rotsen en het strandje gezeten en geluncht na het bezoek aan de vuurtoren van wel 800 jaar oud.
De dagen werden al ruim van te voren afgeteld zowel vanuit Nederland met een blije gedachte als vanuit mijn gezin met een verdrietige gedachte. Voor mij was het heel dubbel, ik was erg blij om weer naar huis te gaan en mijn vrienden en familie weer te zien maar aan de andere kant vond ik het erg jammer om weg te gaan uit mijn gezin waar ik een super leuke tijd heb gehad en een erg sterke band mee heb gekregen.
Het laatste weekend werd Louise haar verjaardag gevierd, ze werd 7 jaar oud! Vrijdag zijn we uit eten geweest met het gezin, zaterdag had ik de oppas en hebben we met z’n 3tjes haar verjaardag gevierd in de avond en zondagmiddag werd het voor familie en vrienden gevierd. Door het mooie weer hebben we de hele middag en avond buiten gezeten, erg gezellige dag gehad maar tegelijkertijd ook verdrietig en raar om afscheid te nemen van alle vrienden en familie van mijn gezin.
Maandag (de dag voor vertrek) was mijn familie de hele dag weg naar een communie van een kennis, ik heb een groepje Au Pairs uitgenodigd voor een kleine tea party en ’s avonds zijn we uit eten geweest met z’n alle. Een mooie afsluiting van het afgelopen jaar, met allemaal nieuwe vrienden uit allemaal verschillende landen met allemaal hetzelfde doel: goed Engels leren en het land en cultuur ontdekken met elkaar. Ik ben er erg blij mee dat ik deze meiden ontmoet heb, toen ik aankwam in Ierland kende ik helemaal niemand van mijn leeftijd de eerste weken. Nadat ik de Au Pair uit de familie van de beste vriendin van Mary ontmoette kreeg ik er een hele vriendengroep bij, allemaal erg lief en open om nieuwe Au Pairs te verwelkomen en rond te leiden in het plaatsje waar we woonden. Elke maand gingen er wel een paar weg en kwamen er nieuwe terug. Uiteindelijk na 9 maanden ben ik goed bevriend geraakt met een paar meiden waar ik nog steeds regelmatig contact mee heb.

De ochtend van vertrek was moeilijk en voelde vreemd, ik heb veel tijd doorgebracht met Laura en Louise en een laatste afscheid (ballet/goochel) show gekregen van ze. Onderweg naar het vliegveld was Louise erg verdrietig, Laura maakte het allemaal niet zoveel uit en ging lekker slapen. We hebben nog even gezellig wat gegeten en gedronken en toen gedag gezegd… Eenmaal op Schiphol werd ik erg leuk ontvangen door mijn beste vrienden en vriendin. Mijn ouders, opa en oma, oom en tante en broer zaten me thuis op te wachten met taart en slingers.
Nu ben ik alweer ruim 4 weken aan het werk op het kinderdagverblijf en BSO. Gelukkig had ik vanuit Ierland al geregeld en te horen gekregen dat ik weer bij mijn oude werk terug kon komen in Ilpendam waar ik erg blij mee was.

Ik kijk terug op een erg geslaagd jaar, ik heb zoveel geleerd van het land, de taal, de cultuur (en andere culturen via andere Au Pairs) en heb er een hele nieuwe familie bij gekregen. Het afscheid was moeilijk, maar het idee dat ik daar altijd terug kan komen op vakantie maakt het wat makkelijker. Ik heb vaak contact met de familie en zie ze waarschijnlijk over 2,5 week alweer als we bij toeval allebei op vakantie gaan naar Zwitserland, de plaatsen waar we verblijven 2 uur rijden bij elkaar vandaan.

Ik vond het erg leuk dat jullie via deze manier mijn avontuur in Ierland konden volgen, ik hoop dat jullie het leuk vonden om af en toe een blog van mij te lezen. Ik heb in elk geval met veel plezier deze blogs geschreven.

Bedankt voor het volgen!